Zużycie benzyny przez samochód zależy od typu samochodu, ukształtowania terenu, korków ulicznych, a przede wszystkim od umiejętności kierowcy. Każdy człowiek – nie wyłączając diabetyków (cukrzyków) – różni się od innych trybem życia, rodzajem pracy, przyzwyczajeniami, a tym samym i zapotrzebowaniem na środki spożywcze.
Smaczne jedzenie wszystkimi sprawia przyjemność. Dlatego też większość z nas chętnie zjada więcej niż jest to konieczne. Dieta cukrzycowa nie polega wcale na przymusowym poddawaniu się głodówce lub zmuszaniu się do jedzenia niesmacznych posiłków, ale na dostarczaniu organizmowi takiego pożywienia, które zarówno pod względem rodzaju, jak i ilości,jest mu niezbędne.
Każdy posiłek w ramach możliwości powinien składać się z trzech podstawowych składników odżywczych: z białek (ryby, mięso i przetwory mięsne), z węglowodanów (chleb, ziemniaki i przetwory mączne) oraz z tłuszczy (możliwie jak najmniej). Powinien też zawierać dużo warzyw i owoców (witaminy oraz mikroelementy).
Zróżnicowane posiłki są korzystne z dwóch powodów:
- dostarczają organizmowi równocześnie wszystkich potrzebnych mu materiałów budowlano – konstrukcyjnych, jak również surowców energetycznych;
- zróżnicowana mieszanina pokarmowa sprawia sokom trawiennym znacznie więcej utrudnień niż pożywienie ujednolicone i dzięki czemu żołądek na dłużej pozostawia nas w spokoju.
Niestety, przygotowanie posiłków zróżnicowanych wymaga znacznie więcej umiejętności i pracy.
Jeżeli żołądek niepokoi nas swoimi nadmiernymi żądaniami, trzeba umiejętnie zaspakajać jego życzenia, a nawet go zwodzić. Nasze posiłki, a szczególnie obiady, składają się głównie z węglowodanów (ziemniaki) oraz białek i tłuszczy (mięso). Udział warzyw jest stosunkowo niewielki – a co gorzej – bardzo często o nich zapominamy. Tymczasem warzywa i owoce składają się głównie z wody, mają niewielką wartość odżywczą i wcale nie ułatwiają pracy sokom trawiennym żołądka.
Warto też zapamiętać, że na spożywaniu warzyw i owoców nikt jeszcze nie utył – i z całą pewnością nie utyje.
W diecie cukrzycowej oraz w czasie odchudzania się warzywa i owoce można spożywać praktycznie bez żadnych ograniczeń. Nie jesteśmy jednak królikami i nasz organizm bardzo szybko traci apetyt na surowe warzywa i owoce, a tym samym ogranicza ich spożycie. Można, oczywiście, sporządzać bardzo smaczne sałatki z warzyw, z owoców oraz uzupełniać je koniecznymi dla prawidłowego funkcjonowania organizmu węglowodanami, białkami oraz tłuszczami.
Należy uważać, aby w „dodatkach sałatkowych” nie dominowały tłuszcze, sery, śmietana i majonezy!
Żołądek można też „zwodzić” dodając do posiłków otrąb owsianych, żytnich lub pszennych prażonych. Otręby składają się praktycznie z samego błonnika, Po spożyciu takiego posiłku przez pewien czas mamy uczucie sytości, ponieważ soki żołądkowe mimo usiłowań nie są w stanie strawić błonnika. Niestrawiony błonnik wędrując przez cały przewód pokarmowy i oczyszcza go z różnych toksyn oraz niestrawionych i niepożądanych pozostałości. Oszukiwanie własnego żołądka może być niebezpieczne i nie należy z dodawaniem otrąb przesadzać, a tym bardziej żywić się samymi otrębami.
Aby pracować, człowiek musi się odżywiać. Nie może to być jednak pretekstem, aby jeść znacznie więcej niż jest to niezbędne.
Same tylko lekarstwa nie powstrzymają Twojej cukrzycy 