Białka w zasadzie nie sprawiają większego problemu. Nasz organizm całkiem dobrze reguluje swoje zapotrzebowanie na białka znajdujące się w mięsach, rybach, jajkach oraz potrawach mlecznych. Przy ich nadmiernym spożywaniu szybko tracimy na nie apetyt. Nie można jednak zapominać, że są bardzo różne mięsa. Niezbyt chętnie jadamy ryby i chude mięso z drobiu. Nasz apetyt pobudzają mięsa zawierające znaczne ilości tłuszczu, pieczone lub smażone na tłuszczu.
Większość posiłków odtłuszczonych uważamy za niesmaczne, na przykład przysłowiowy suchy chleb czy chudy ser. Tłuszcze w posiłkach należy maksymalnie ograniczać, ale nie należy ich całkowicie eliminować, jeżeli nie ma ku temu ważnych powodów.
Chorzy na cukrzycę powinni szczególnie uważnie kontrolować ilości „niesłodkich i niewinnych” węglowodanów – a przede wszystkim chleba i potraw mącznych, ziemniaków i ryżu.
Pacjent chory na cukrzycę typu 2 w przypadku występowania zbyt wysokiego stężenia glukozy może spróbować obniżyć ilość zjadanego chleba o połowę – a co najmniej jedną czwartą. Ograniczenia takie nie są żadną głodówką i można się do nich przyzwyczaić. Następnie można ograniczać ilość spożywanych ziemniaków oraz potraw mącznych.
A co robić, gdy ograniczanie ilości spożywanego chleba jest już niemożliwe? Przede wszystkim trzeba sobie uczciwie odpowiedzieć, czy tak rzeczywiście jest.
Same tylko lekarstwa nie powstrzymają Twojej cukrzycy 